– பி. எம். கமால்,கடையநல்லூர்
தொழுகை –
ஆன்மப் பெண்மகள்
ஆண்டவன் ஒருவனுக்கே
தன்னை அர்ப்பணிக்கும்
தகைசான்ற கற்புநிலை !
தொழுகை எனபது
பரமன் ஒருவனுக்கே
பக்தர்கள் எழுதும்
காதல் கடிதம் !
தொழுகை எனபது
இருகை ஏந்தி
அழுகை சிந்தி
எதுகை இன்றி
எழுதும் கவிதை !
வீரிய வெளிச்ச
விடியலைத் தேடி
பயணப் படுகின்ற
பக்திமானுக்கு
தொழுகைதான் இந்தத்
துன்யாப் பாலையில்
ஒட்டகம் !
பாவி ஷைத்தான்
பரப்பிய வலையில்
பக்தி”மான்கள்”
விழுந்திடா திருக்க
தொழுகைதான் அங்கு
துணைநிற் கிறது !
தொழுகை என்பதைச்
சடங்காக்கிக் கொண்டால்
துஆக்கள் வெறும்
ஊதுபத்திச் சாம்பல்தான் !
தொழுகை
ஆன்மாவின் அழுகையாய்
ஆகிவிட்டால் அதுவே
சுவனத்தைத் திறந்திடும்
சாவியாய் ஆகிவிடும் !
குனிந்து நிமிர்வதும்
குப்புற விழுவதும்
தொழுகை அல்ல !
பணிந்து எழுவதும்
பத்தியம் காப்பதும்
ஆன்மாவை முழுதுமாய்
“அவனிடமே” தருவதுமே
தொழுகை ஆகும் !
உறுப்புக்களைக் கழுவுவதையா
“உழு” என்கிறீர்கள் ?
அகத்தின் அழுக்கையும்
அலசிக் கழுவுவதே
“உழு” ஆகும் !
கால்களை அலசிக்
கழுவும்போதே
தூசிகள் மட்டுமல்ல
துன்யாவும் அங்கே
கழன்றுவிட வேண்டும் !
கைகளைத் தேய்த்துக்
கழுவும் போதே
பாவத்தின் ரேகைகளை
உருவி எறிய வேண்டும் !
மூக்கையும் முகத்தையும்
கழுவும் போதே
சுவாசத்தையும் அங்கே
சுத்தப் படுத்தவேண்டும் !
அப்போதுதான் –
உடல் ஏனத்தில்
தொழுகை பானம்
தீட்டுப் படாமல்
திருத்தமாய் ஊற்றப் படும் !
பூமியே மூமின்களின்
முசல்லாவாய் இருப்பதனால்
ஆமீன்கள் எங்கும்
அங்கீகரிக்கப் படுகின்றன !
ஆனால் ஒரு நிபந்தனை –
ஆமீனை உச்சரிக்கும்
அதரங்களில் என்றும்
ஹலாலின் கஸ்தூரி
வாடை வேண்டும் !
தொழுகைச் சோற்றில்
அழுகை உப்பிடுங்கள் !
மறுமையில் விருந்து
மணக்கக் கிடைக்கும் !
ஆன்ம உண்டியலில்
அழுகையின் கண்ணீரால்
ஆன நாணயத்தை
அதிகமாய்ச் சேமியுங்கள் !
ஆகிரத்தில் அது
அவசரச் செலவுக்கு
அல்லாஹ்வின் தோட்டத்தில்
அற்புதமாய் உதவும் !
எனவே-
இனியேனும் துனியாவில்
பணிவோடு கொஞ்சம்
பணத்தை மட்டுமின்றி
பரமனுக்காகவே
கண்ணீரையும் கொஞ்சம்
கவனமாய்ச் சேமிப்போம் !
மறுமையில் மஹ்ஷரில்
மணல்சுடும் வேளையில்
காலுக்குச் செருப்பாக
மட்டுமின்றி கண்ணீர்
குடையாகவும் வந்து
குளிர்வித்துக் காப்பாற்றும் !